emeritus professor ศาสตราจารย์กิตติคุณ ศาสตราจารย์เกียรติคุณ

emeritus professor  ศาสตราจารย์กิตติคุณ ศาสตราจารย์เกียรติคุณ  :  ตำแหน่งที่แต่งตั้งจากอาจารย์ประจำ ผู้เคยดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัย ซึ่งมีความรู้ ความสามารถและความชำนาญเป็นพิเศษและพ้นจากตำแหน่งไปโดยไม่มีความผิด สภามหาวิทยาลัยอาจแต่งตั้งให้เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณหรือศาสตราจารย์เกียรติคุณในสาขาวิชาที่ศาสตราจารย์นั้นมีความเชี่ยวชาญเพื่อเป็นเกียรติยศได้  ศาสตราจารย์ผู้นี้อาจสอนในมหาวิทยาลัยต่อไปก็ได้  แต่ไม่ใช่ศาสตราจารย์ที่ต่ออายุราชการ  บางมหาวิทยาลัยจะปรากฏชื่อศาสตราจารย์กิตติคุณหรือศาสตราจารย์เกียรติคุณแยกจากศาสตราจารย์ธรรมดาในคู่มือการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา

          การเรียกชื่อศาสตราจารย์กิตติคุณหรือศาสตราจารย์เกียรติคุณนั้นขึ้นอยู่กับพระราชบัญญัติของแต่ละมหาวิทยาลัย เช่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เรียกว่า ศาสตราจารย์กิตติคุณ  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เรียกว่า ศาสตราจารย์เกียรติคุณ

          ตำแหน่งศาสตราจารย์กิตติคุณ หรือศาสตราจารย์เกียรติคุณ ตามพระราชบัญญัติสถาบันอุดมศึกษา หรือพระราชบัญญัติของแต่ละมหาวิทยาลัยใช้อักษรย่อว่า “ศ. กิตติคุณ” หรือ “ศ. (เกียรติคุณ)” ส่วนระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการใช้ตำแหน่งทางวิชาการเป็นคำนำหน้านาม พ.ศ. ๒๕๓๖ ใช้อักษรย่อว่า “ศ.” [มีความหมายเหมือนกับ  professor emeritus]

ที่มา : คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ราชบัณฑิตยสถาน

honorary professor ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์

honorary professor  ศาสตราจารย์กิตติมศักดิ์  :  ตำแหน่งเกียรติยศที่ไม่ใช่ตำแหน่งทางวิชาการ ซึ่งมหาวิทยาลัยมอบให้แก่บุคคลผู้มีความเชี่ยวชาญและทำประโยชน์อย่างยิ่งต่อมหาวิทยาลัยและชุมชน

ที่มา : คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ราชบัณฑิตยสถาน

instructor อาจารย์ ผู้สอน

instructor  อาจารย์ ผู้สอน  :  ๑. ตำแหน่งทางวิชาการของผู้สอนในระดับอุดมศึกษา
                                                        ๒. ผู้ทำหน้าที่สอนหรือฝึกอบรมทักษะทางช่างฝีมือ (craft and psychomotor skill)  หรือกีฬา

ที่มา : คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ ราชบัณฑิตยสถาน